Winkelwagen
0
0,00 €
Acht sleutels voor veerkrachtiger omgaan met tegenslag
16-08-2025
Vijf jaar geleden zat ik ineens op de spoedeisende hulp met een hand die zo ontstoken was dat een chirurg moest inschatten of ik mijn vingers kon behouden. Het was midden in de coronatijd. Iedereen zat minimaal anderhalve meter van elkaar af in de wachtkamer. Het rook naar desinfectiemiddel, de gangen waren kaal en stil. Ik zag verderop in de gang nog van die plastic wandjes waardoor mensen hun dierbaren konden zien. Naast me zat een vrouw met neurologische klachten, iets verderop iemand met een ontsteking in haar gezicht. We bemoedigden elkaar fluisterend. Hoop doet leven, zeiden we.
Mijn hoofd draaide overuren. Ik dacht: red mijn vingers als het kan. Kan het niet, doe dan wat nodig is. En houd de cliniclowns weg (ik heb echt een ongelooflijke aversie tegen clowns, ja sorry). Ik hoorde mezelf die grap maken en wist meteen: dit is hoe ik stress hanteer. En dat gaf lucht.
Daar, in die kale wachtkamer, ontdekte ik zeven andere sleutels voor veerkracht dan die ik al kende en me had eigen gemaakt:
-> Accepteer hoe je reageert, ook als het flauwe grappen zijn.
-> Check in bij jezelf. Waar zit de spanning in je lijf en kun je dat nog sturen?
-> Durf te denken in worst case scenario's en meng er humor in.
-> Zeg eerlijk dat je bang bent, maar ook dat je bereid bent te doen wat nodig is.
-> Verbind je met iemand die je vertrouwt, al is het via een appje.
-> Go in 'headfirst'. Niet blijven dralen, maar je tas pakken en gaan. Want hoe langer je uitstelt of twijfelt, des te moeilijk het wordt om iets te doen dat mogelijk onomkeerbaar kan zijn.
-> Bemoedig een ander. Juist dan voel je zelf ook kracht.
Met de vingers kwam het soort van goed (behalve dan dat het een symptoom bleek van een auto-immuunziekte waarvan ik toen nog niet wist dat ik 'm had en heb). Maar mijn punt was en is: bovenstaande zeven dingen zijn precies een paar van de stappen die me steeds weer overeind houden als het leven wild wordt.
En als kers op de kaart: radicale acceptatie. Als je sneller overschakelt naar 'dit is blijkbaar hoe het is', dan kun je eerder de emoties voelen die daar bij horen, en van daaruit (als je dan toch wat meer emotioneel gereguleerd bent in plaats van compleet in de weerstand te staan) handiger omgaan met waar je mee te maken hebt of gaat hebben.
Welke van deze zeven (8!) sleutels zou jou het meest helpen als het ineens stormt in je werk of je leven?