Omgaan met 'Stacked Stress' & Radicale Reframing vanuit de Royal Society of Arts in Londen.  Observaties over leiderschap, chaos en de kunst van het niét direct handelen.

Stel je voor: Je hebt al veertien dagen slecht geslapen. Je bent moe en prikkelbaar. Precies op dat moment ploft er een e-mail in je inbox van een investeerder of manager die eist dat je vandaag nog op kantoor komt voor een dringend gesprek over je prestaties. En terwijl je die mail leest, gaat je telefoon: je familie kondigt vrolijk aan dat ze kerst bij jou komen vieren en onverwacht vijf extra gasten meenemen. Iedereen blijft logeren. En jij moet natuurlijk voor iedereen koken! 

Voel je de paniek al? Vanmiddag legde ik dit scenario voor tijdens de Adaptation Labs bij de Royal Society of Arts (RSA) in Londen, waar ik samen met Marilyne Abony een sessie verzorgde over cognitieve flexibiliteit.

De reacties onder de deelnemers waren even hilarisch als herkenbaar. "Ik boek een enkeltje weg van hier," riep iemand. Anderen begonnen direct met het maken van actielijstjes: de familie afbellen, de presentatie voorbereiden, grenzen stellen.

De 'Action Trap' 

En precies daar zagen we een fascinerend patroon ontstaan. Zodra stress zich opstapelt, schieten high-performers en leiders onmiddellijk in de actie-modus. We willen fixen. We willen oplossen. Redden. Overwinnen. Zoals een deelnemer treffend zei: "Even pauzeren en reflecteren voelt als de grootste luxe die ik me niet kan permitteren als het druk is.".

Toch is dat precies waar het misgaat.

Tijdens de sessie heb ik met de groep gewerkt aan mijn Resilience Reset methodiek. Zonder de hele 'kitchen sink' hier weg te geven: de kern is dat we biologisch gezien vaak gewoon niet in staat zijn om goede beslissingen te nemen in die eerste minuten van chaos. Als je direct van impact naar actie springt, sla je de cruciale stappen over die nodig zijn om van een crisis een kans te maken. Je bent dan aan het overleven, niet aan het navigeren. Watertrappelen, zeg maar. 

Van Drama naar Slapstick 

We hebben geoefend met Radical Reframing, een van mijn instrumenten in Brave Changemakers. Het vermogen om, zodra je gereguleerd bent, naar je eigen situatie te kijken als een regisseur. Is jouw huidige crisis een zwaar drama? Of is het eigenlijk een aflevering van Fawlty Towers (een slapstick)?. Pas als je dat perspectief kunt kantelen, ontstaan er nieuwe opties. Marilyne vulde dit perfect aan vanuit haar corporate achtergrond met strategieën voor stabilisatie en pivoting. 

Bouncing Forward: een belangrijk inzicht dat we met de groep deelden, is dat we moeten stoppen met de term 'bouncing back'. Daar heb ik echt een broertje dood aan. De situatie waarnaar je terug wilt keren, bestaat vaak namelijk gewoon niet meer. Zeker niet in het huidige economische klimaat. 

Het gaat erom dat je tools ontwikkelt om vooruit te veren. 'Bounce forwards': vooruit bewegen naar een nieuw scenario dat je zelf ontwerpt. Of waar je in belandt, maar waar je dan weer wel goed in leert navigeren. En enige eigen agency hebt. 

Het was bijzonder om te zien hoe de energie bij deelnemers veranderde. Van "Help, hoe overleef ik dit?" naar "Welke plot twist kan ik hieraan geven?". Deze workshop smaakte naar méér!