Je missie en je zaak in sync

Sinds 27 jaar werk ik op twee schijnbaar totaal verschillende paden. Maar ze blijken toch eigenlijk écht hetzelfde! Brave Changemakers en WeesWijzer.org lijken meer op elkaar dan op het eerste oog lijkt. Want ze komen voort uit hetzelfde kompas. En dat is precies waarom ik weet dat ik het juiste werk doe: mijn maatschappelijke missie is in sync met mijn zaak. Ik ga daar wat dieper op in. Wellicht helpt het je je missie meer in sync brengen met jouw zaak.

Ik begon in 2007 met WeesWijzer. Omdat ik zelf in 1990 wees werd en nergens vond wat ik nodig had om verder te komen. Dus moest ik het zelf uitvinden, voor mezelf, gewoon omdat het moest. Vanaf 2007 ook voor lotgenoten. Want er waren (en zijn) zoveel meer wezen. Mijn boek 'Zo, nu ben je wees' volgde in 2013, mijn TEDx-talk in 2015, de wetswijziging in 2024, en verder campagnes en meer dolle toestanden. En een traject dat mensen écht ziet, helpt en versterkt.

En als mensen mij vragen wat ik nu eigenlijk precies zakelijk doe, is het antwoord: ik help changemakers hun maatschappelijke missie waarmaken en communiceren. Sinds 2006 adviseer ik professionals, organisaties als trainer, designer, mentor, spreker. En ik breng dat zelf dus ook steeds in de praktijk met WeesWijzer. 

Kijk, als je nu even ver uitzoomt, dan is het eigenlijk gewoon hartstikke duidelijk: of je nu weeskinderen of maatschappelijke changemakers helpt, altijd gebeurt het op het snijvlak van creativiteit, veerkracht, empathie en strategisch denken.

Altijd diezelfde hartslag. Het ritme: iets was 'stuk', dat moest gemaakt worden, en de oplossing vervolgens doorgegeven zodat meer mensen er wat aan hebben. Irritatie, stuk, heel, delen. Irritatie, stuk, heel, delen. Irritatie, stuk, heel, delen. Een soort natuurwet van zinvol maken.

Wat ik ontwikkelde bij WeesWijzer, werd rond 2016 mijn roadmap voor andere changemakers, met weer heel andere missies. Een roadmap voor hoe je creatief kunt werken aan systemische verandering. Hoe je uit vrije wil veerkrachtiger wordt. Hoe je durft te denken in plot twists. En hoe je je missie in vredesnaam vertaalt naar werkelijke impact. Hoe je belangen behartigt. Hoe je erover vertelt. Hoe je aan tafel komt waar beleid wordt gemaakt.

Een roadmap voor hoe je creatief kunt werken aan systemische verandering. Hoe je uit vrije wil veerkrachtiger wordt. Hoe je durft te denken in plot twists. En hoe je je missie in het voetlicht krijgt, en hoe je die in vredesnaam vertaalt naar werkelijke impact. Hoe je belangen behartigt. Hoe je erover vertelt. Hoe je aan tafel komt waar beleid wordt gemaakt.

In de loop van de jaren mocht 'overleven' veranderen in 'avontuur'. Avontuur doesn't come cheap en is bij lange na niet vanzelfsprekend, vooral niet voor degenen die vroeg tegenslag hebben ervaren. Zij hebben nog die 'klevende overlevingsstress' van zich af te schudden, voordat het onbevangene, vrije van 'avontuur' de teugels kan pakken. Het goede nieuws: dat kán. I'm living proof.

Niet omdat het 'nu mijn tijd' is. Maar omdat dit werk is ontstaan vanuit mijn verleden en ervaringen. Als ik terugkijk op hoe het is gelopen sinds 1990, glashelder is dat dít eigenlijk niet anders had kúnnen lopen. Want het verdrietige en moeilijke van wees worden vormde zich om tot oplossingen en methodes. Voor anderen.

Ouder worden betekent ook: steeds meer worden wie je altijd al was. Dat wordt wie je eigenlijk moest worden. En dat je niets anders wilt zijn.

Je leest wel over brieven die mensen aan hun jongere zelf schrijven. Hun jongere zelf adviseren en bemoedigen, geruststellen en aansporen, troosten soms. Dat is mooi. Zo zie ik eigenlijk mijn hele werk. Want er zijn zoveel andere weeskinderen én zoveel andere changemakers die óók structurele impact willen maken in de vorm van een boek, een TEDx talk, een wet, of iets anders. Ik snap dat. Omdat het alternatief ('niets doen', brrr) eigenlijk gewoon onverdraaglijk is. En ik weet hoe het voelt als het lukt. Met niets te vergelijken.

Brave Changemakers is geen experiment. Het is m'n leven in een zaak. In feite is het 't meest duurzame businessmodel: iets ergert je of was stuk, je doet er iets aan, en je oplossing maak je op maat en beschikbaar voor anderen. Supersimpel, en er kán niks fake aan zijn. 

Dat vind ik een fijne, mooie manier van vijftig worden. Past in mijn levensfase. Het is helemaal in sync.

Misschien voel je het ook, dat het tijd voor je is om je missie echt neer te zetten, in sync met hoe je je dagelijks brood verdient. Ga 't dan aan, dat avontuur vol veerkracht, creativiteit en radicale empathie. En ja, plezier. Vooral dat!

Het kan zijn dat je daarvoor wat moet sleutelen aan je businessmodel, en vooral voor een paar keuzes komt te staan. Wil je rechtstreeks verdienen met je missie, of indirect? Doe je het vrijwillig, of zie je andere mogelijkheden? Voor mij geldt dat ik (uit principe) niet rechtstreeks wil verdienen 'aan' weeskinderen. Dat voelt niet goed omdat ik er zelf één ben, en het idee dat iemand 'verdient aan iemands wees-zijn' vind ik een akelige. Daarom doe ik het zo: een deel van wat ik met Brave Changemakers verdien (het werk waarmee ik andere changemakers routes help uitstippelen en doelen bereiken), gaat naar WeesWijzer. Zo werk ik volledig in sync met mijn missie én verdien ervóór. Zodat WeesWijzer onafhankelijk kan blijven opereren, en ik niet in rare spagaat hoef uit te leggen aan subsidieverstrekkers waarom ik ook moet 'eten' van de stichting. Want dat hoef ik dus niet; ik verdien mijn brood met Brave Changemakers. Dit heeft (al jaren) als bijkomend voordeel dat ik politiek gezien compleet onafhankelijk kan handelen, en daardoor was ook de belangenbehartiging voor bijvoorbeeld de Wet Huurbescherming Weeskinderen mogelijk. Ik hoef niet betaald te worden voor mijn lobbywerk. Financiële middelen gaan rechtstreeks naar producten en diensten die we voor wezen en hun bondgenoten maken. En het houdt mij als mede-bestuurder financieel belangeloos, wat me zuiver op de missie houdt. Da's wel zo helder.

Dit betekent overigens niet dat ik iedereen adviseer dezelfde constructie te hanteren. Iedere missie is anders, heeft een ander krachtenveld, andere financiële behoeftes, en meer of minder mensen die werk uitvoeren. Ik help changemakers dus navigeren richting het model dat voor HEN de beste fit is.

Je leven is gewoon te kort om 't niet in te zetten voor iets waar je positieve impact op kunt hebben.